Statusangst van filosoof Alain de Botton uit 2004 stond al een tijd op mijn leeslijst. Waarom? Omdat veel managementboeken die ik de laatste jaren las, ernaar verwezen. En dan wil je natuurlijk weten waaróm. En omdat ik meer over filosofie wil lezen, en ik Alain héél prettig vind schrijven, ik las eerder De kunst van het reizen. En omdat ik last heb (gehad) van statusrouw, wat er dicht tegenaan ligt. Dus verschanste ik me eindelijk op een strandbedje met dit boek, 20 jaar na publicatie. Dat had ik véééél eerder moeten doen, het is uitstekend én heeft me geholpen! Lees verder in mijn recensie | Koop bij Bol

Wow, wat een geweldig boek is dit! Babette Porcelijn noemt haar Het happy 2050 scenario uit 2023 (de herziene editie) een soort ‘lees-encyclopedie’. Ja, dat dekt de lading zeker: veelomvattend, feitelijk, gestructureerd, geïllustreerd en heerlijk leesbaar. Zó knap hoe Babette het best complexe onderwerp ‘geluk’ uiteenrafelt in veiligheid, duurzaamheid, rechtvaardigheid en welzijn. Van macro (de aarde) naar micro (jouw lichaam & geest) en alles ertussenin. Petje af. Lees verder in mijn recensie | Koop bij Bol

Een historicus die over AI schrijft. Hoe zinnig is dat, hij weet immers weinig van de techniek? Zeer zinnig, zo concludeer ik na het lezen van Nexus, van Yuval Noah Harari uit 2024. Geschiedenis is niet de studie van het verleden, maar de studie van verandering, zo stelt Yuval. Zijn analyse hoe informatie de wereld vormgeeft; hoe informatie zorgt voor waarheid, en daarmee wijsheid én macht, of alleen macht als het de populistische in plaats van naïeve kijk betreft; hoe informatienetwerken democratieën en totalitaire regimes beïnvloeden én vice versa, die analyse is uitermate boeiend en dwingt tot reflectie. Lees verder in mijn recensie | Lees mijn uitgebreide booknotes | Koop bij Bol

George Monbiot is niet vies van het fileren van de status quo en het promoten van radicale nieuwe ideeën. En zijn boek Regenesis uit 2022 doet precies dat, met de landbouw en akkerbouw. Met stijgende verbazing las ik over de huidige methoden van voedselproductie, de experimenten met biologisch boeren en hoe onhoudbaar het is. De toekomst ligt onder de grond, want bij: bacteriën. Jawel, eiwitten uit bacteriën. En met zijn uitstekende betoog heeft hij van mij een fan gemaakt. Nu die bacteriën nog op mijn bord zien te krijgen… Lees verder in mijn recensie | Koop bij Bol

Een boek in de stijl van Feitenkennis van Hans Rosling, en dat is geen toeval. Hannah Ritchie ziet Rosling als haar voorbeeld, kijkt óók naar de positieve trends in data, als onderzoeksleider bij Our World in Data. In Niet het einde van de wereld uit 2024 gebruikt ze die trends om een einde te maken aan het doemdenken. Waarom? Omdat die doemverhalen vaak niet waar zijn, worden gebruikt om urgentie te creëren maar het vertrouwen in de wetenschap juist omlaaghalen, en ons verlammen. Goed uitgangspunt! Lees verder in mijn recensie | Koop bij Bol